HighEnd forumleden René en Audiovorden op bezoek bij Cock van der Weiden Deel 1
Cock in Rotterdam
Het bezoek heb ik samen met Audiovorden (van het audioforum) afgelegd en het was de bedoeling al een maand of twee eerder te gaan, maar nu kwam het er pas van. In het Rotterdamse heeft Cock een appartement als werk- en luisterruimte.
Maar waar zal ik beginnen? Ik ben een beetje overdonderd door twee dingen: wat ik beluisterd heb en wat ik gehoord heb…. Het beluisteren betreft de set, het horen ging over de waterval aan woorden van Cock J. Helemaal niet negatief bedoeld, want wat een heerlijk enthousiasme. Veel verhalen over zijn wat zakelijke ervaringen in het audiowereldje, het forum maar vooral over de audio zelf. En de muziekbeleving natuurlijk, waar het uiteindelijk allemaal om draait……
De inrichting
Ikzelf had trouwens al wat luisterervaring met Sonore opgedaan: ik dacht ergens in 2010 met de Line Array’s in een verbouwde koelcel in Rotterdam, in 2014 in Roermond bij de demo met de Sonore platenspeler motor en een aantal keren bij Audio 21 in Wapenveld. Veelal draaiend op Blumenhofer speakers, een combinatie die mij altijd een heel goed gevoel gaf.
Maar eerst de handen geschud en daarna al meteen de diepte in over de spullen die er stonden: een massief draaitafel rack aan de muur, de apparatuur, de Kef LS50’s, maar ook de kabels en transformatoren die op de grond lagen. En volop LP’s natuurlijk, want Cock is een vinylliefhebber pur sang. Helaas was de platenspelermotor uitgeleend en konden we alleen de CD speler beluisteren, ook geen straf trouwens. Cock is echter zo’n enthousiast spreker, dat we bijna om de koffie moesten “smeken”, en zelfs om soms toch ook maar weer naar de muziek te gaan luisteren J. Maar het kwam allemaal goed.
De analoge hoek met het massieve rack
De ruimte
Hoe staat het er allemaal? De luisterruimte is een langwerpige kamer, waarbij de achterwand aan het zicht onttrokken wordt door een gordijn. De speakers staan behoorlijk ver van die achterwand vandaan, het laatste stuk van de zijmuren waren bedekt met dempende materialen. Achter het gordijn voor de achterwand staan de grote Line Array’s verdekt opgesteld, die wellicht ook als absorbers meewerken. Of er meer dempende materialen achter het gordijn aanwezig waren was mij onduidelijk. De afstand van de speakers tot het zitgedeelte was ook relatief groot, maar dat kon ook met de grootte van de Kef’s te maken hebben, die leken haast niet aanwezig te zijn. Een prachtige WAF (Womens Acceptance Factor) oplossing dus.
Wat staat er
Cock speelt met een heftig gemodificeerde Audio research CD speler, een passive Sonore voorversterker en uiteraard de eindversterkers. Ook zijn eigen interlinks, voedingskabels en voedingsblokken maken deel uit van het geheel. En dan de eerder genoemde KEF LS50 met Harmonizers, beiden ook gemodificeerd. De laatsten zijn parallel aangesloten op de KEF’s.
Uit de verhalen van Cock blijkt, dat alles met een enorme aandacht en nauwkeurigheid gedaan wordt. Veel experimenteren, aanpassen, luisteren, soms door een gelukje of ongelukje ergens op komen, maar sowieso veel out of the box denken en eigenzinnige oplossingen bedenken, waarvan anderen zeggen dat het niet kan. Intrigerend….
Die nauwkeurigheid in de aanpak blijkt ook bij de plaatsing van de KEF’s. Dat gebeurt met roze ruis, door veel schuiven en draaien van de speakers moet Cock uiteindelijk een ronde bel van ruis in het midden tussen de speakers horen en pas dan is de opstelling goed. Maar dan kan je ook de hele kamer door lopen, er blijft aanwijsbaar waar iemand staat te zingen.
Sonore versterkers en de Harmonizer op de Kef LS50
Het luisteren
En dan de muziek…. We hebben eerst een aantal CD’s van Cock beluisterd, waarbij een aantal aspecten van de set naar voren kwam: de dynamiek, de ruimtelijkheid maar met name ook de microdetail. Lopende mensen op een podium, geschuifel van voeten, plaatsing van stemmen, iemand die zingend door de ruimte loopt en letterlijk te volgen is, absurd eigenlijk, zó heb ik een set nog nooit gehoord. Daarnaast wat een ruimte doet, het uitsterven van tonen, de grootsheid of juist de doodsheid van die ruimte, de set laat het allemaal horen. En het laag? Er was laag. Veel laag, dat ook bleek uit een orgelstuk en trommels, ik voelde de vloer toch een aantal keren tillen door de energie die vrijkwam.
Daarna een aantal CD’s van mij. Dead can Dance met Spiritchaser. Die percussie die zo natuurlijk klonk, ruimtelijkheid, detail….. Een compilatie CD van David Sylvian, onder de groepsnaam Nine Horses, viel al eerder door de mand, maar hier helemaal. Veel te veel gecomprimeerd, waardoor de natuurlijkheid veel minder was dan zou kunnen. Zó jammer, want het is een geweldige CD…
En dan mijn referentie CD van de laatste tijd: Melanie de Biasio met No Deal. Ruimtelijk opgenomen, Melanie dicht op de microfoon zingend dus zijn er allerlei “mondgeluiden” te horen, pedaal of andersoortige bijgeluiden en uitstervende muziek, heel bijzonder hoe ik het hier hoorde. Ik heb haar ook live gehoord en dit komt er eng dicht bij in de buurt.
Ook heb ik een aantal keren met de ogen dicht geluisterd (niet naar Cock maar naar de muziek….), en werd er best wel emotioneel van….. Zó organisch als het allemaal klinkt, ik vond het héél bijzonder. Met name dat het allemaal door relatief kleine goedkope luidsprekers voortgebracht wordt, hoewel natuurlijk behoorlijk aan is gemodificeerd. En ik ben er wel van overtuigd dat de “voorkant” nóg belangrijker is. Ik geloof ook in “Less is More”, wat Cock ook al een aantal keren benoemde.
Deze avond heb ik nog tips gekregen voor mijn Open Baffle, om de achterkant tóch iets te dempen. Ik ga het proberen, want adviezen van Cock vind ik erg waardevol. En soms leidt een eenvoudige of onbelangrijk lijkende vraag naar wéér een stap vooruit: ik zag zijn phono pre aanstaan, buizen dus, en ik vroeg waarom hij die aan had staan terwijl hij toch geen platen kon draaien in verband met de uitgeleende motor. Hij zei dat die al járen aan stond, en dat dat ook het geval was met de voorversterker. Nu heb ik zelf óók altijd de phono pre aan staan, maar níet de gewone voorversterker. Ook kan de warmte van de buizen verhoogd worden door er buisjes van aluminium o.i.d. omheen te zetten, wel aan de bovenkant open, maar zo worden de buisjes wat warmer. Wat de muziek weer ten goede komt……
Op de terugweg natuurlijk nagepraat met Audiovorden en ik vond wel dat ik zelden zo’n indrukwekkende set heb gehoord. Terugkijkend denk ik aan de keer bij Audio21, met ook Sonore versterking en de Blumenhofer Grand Goia’s, met een enorme dynamiek en natuurlijkheid in de set. Maar dat is niet iets voor een “normale” huiskamer en wat Cock heeft staan wél.
Ik vond het een gezellige, bijzondere en enerverende luisteravond, met een enthousiasmerende Cock die ik daarvoor dan ook hartelijk wil bedanken!
En…… de voorversterker is bij thuiskomst aangezet en de volgende dag op de middag heb ik weer een plaatje opgezet. En ja hoor, het vloeiende wat ik normaal altijd pas na een uurtje of 6 draaien heb, was nu al aanwezig. En het ging eigenlijk nog een stuk verder, dus die voorversterker gaat niet meer uit…..
Transformators.....